شکر

بچه ها خیلی زود بزرگ میشن یا ما گذر عمر رو نمیفهمیم یا چی؟

همون کوچولویی که یه وقتی قد یه نخود بود و بغلش میکردی کلی جای اضافه تو بغلت بود حالا وقتی بغلش میکنی باید کلی بیشتر دستاتو باز کنی یا وقتی میزاریش رو پات دیگه پاهاش باید یه ذره خم بشه چون دیگه جا نمیشه رو پاهات.

یا حتی یه وقتی میبینی همون فسقلی که واسه همه کاراش به تو احتیاج داشت حالا خودش همه خونه رو دور میزنه و وقتی دلش میخواد بره بیرون کالسکشو میچسبه که سوار شه یا اویزون در میشه.یا وقتی خوراکی میخواد میره سر یخچال و وایمیسته میگه هم.

اونوقته که ادم دیگه احساس میکنه این کوچولو دیگه در انحصار خودش نیست و داره مستقل میشه.به نظرم این موضوع برای همه مادرا قابل حسه و حتی خیلی سخت

فقط میتونم بگم خدایا شکرت بابت همه چی